Весьма исключительным молодым человеком был Адриан, родившийся в 1910 году. оруженосец. К моменту окончания школы в 16 лет он уже закончил написанную от руки книгу о «1 ½ Liter Squire», автомобиле, полностью возникшем в его воображении. Десять лет спустя конечный продукт оказывается заметно похожим на то, что он доверил бумаге в подростковом возрасте, особенно в механическом смысле. После непродолжительного обучения в Bentley Motors и столь же короткой карьеры в MG в 1931 году он основал собственную компанию Squire Motors. Четыре года спустя Адриан с гордостью представляет The Squire Car, спортивный автомобиль элегантной формы, который считается одним из самых харизматичных автомобилей своего времени.
Он также довольно дорогой, с ценой в 1,220 фунтов стерлингов он находится на одном уровне с такими автомобилями, как Alfa Romeo и Bugatti. Там, где крупные бренды используют известных дизайнеров, Сквайр сам нарисовал кузов, который он построил Vanden Plas. Под капотом 110-сильный 4-цилиндровый 1,496-кубовый двигатель с нагнетателем David Brown, способный развивать скорость до 160 км/ч. Также хвалят управляемость на дороге и тормоза; в целом автомобиль — это гораздо больше, чем сумма его частей.
Цена — единственное, что сдерживает продажи. Первый клиент Squire, достопочтенный. Шерман Стонор купил Squire и быстро заменил кузов на один от Маркхэма из Рединга. Легче и проще. Squire следует этому примеру, и так родился легкий Squire. Помимо того, что он легче, он также имеет более привлекательную цену в 995 фунтов стерлингов. Было построено пять автомобилей SWB и два автомобиля LWB. Одна из этих длинных колесных машин оказывается с Валом Зетрином. В 1936 году происходит неизбежное, когда Squire Motors приходится закрывать свои двери. Еще два подвижных шасси и детали были проданы Zethrin. В последующие годы он закончил работу над автомобилями, причем автомобиль, известный как Z 100, был самым последним. Это машина, которую вы видите перед собой сейчас.
Поскольку Вторая мировая война вызвала значительную задержку, только в 1947 году Z100 был зарегистрирован для использования на дорогах. У Зетрина было более чем достаточно деталей, чтобы построить машину, как и планировал Адриан, за исключением нагнетателя. Он решил эту проблему, установив воздуходувку Wade. Первоначально Сквайр имел открытый двухместный кузов, но Зетрин, оглядываясь назад, счел его слишком тяжелым и не совсем в его вкусе. Он заменил деревянный каркас на стальной конструкционный. Когда все было готово, проект остановился, и рама оказалась в углу. Это не означает, что это был изношенный или интенсивно используемый автомобиль. На момент замены кузова Squire проехал всего около 500 миль (800 км).
В 1976 году автомобиль был продан владельцу из Нидерландов, который поручил известному и опытному специалисту по кузовным работам разработать новый верх. Этот скопировал оригинальный дизайн Vanden Plas, использовавшийся в середине тридцатых годов. Исключительный образец британской автомобильной истории, попавший в нашу коллекцию через отца и сына.
Этот «Z100» действительно в прекрасной форме. Готов к любому вообразимому собранию. Уникальный характер автомобиля делает его очень желанным предметом коллекционирования, а езда на нем — одно большое удовольствие. Не было преувеличением то, что журнал English Motor Sport в 1936 году писал: «Даже самые прямые дороги немыслимы без их крутых поворотов… но на Сквайре можно с удовольствием преодолевать их на скорости 75 миль в час. чрезмерной скорости автомобиль отказывался скользить или проявлял какие-либо признаки неустойчивости…»
Этот Сквайр прекрасно управляется. Быстрый 1.5-литровый четырехцилиндровый двигатель соединен с 4-ступенчатым преселектором Wilson. Такой дизайн использовался в гоночных автомобилях того времени, таких как ERA и Mercedes-Benz Silver Arrows. Тормоза также получили высокую оценку прессы и владельцев. Тормоза, разработанные Сквайром, были изготовлены компанией Lockheed. Гениальная конструкция позволяла Сквайру останавливаться в 10 метрах на скорости 50 км/ч. Большинство конкурентов не приблизились.
Для бедного Адрена Сквайра это приключение длилось всего несколько лет. Когда в 1936 году Squire Motors закрылась, он некоторое время работал в Lagonda, прежде чем присоединиться к Bristol Airplane Company. Он умер в 1940 году, когда его убежище было разрушено во время бомбардировки.
Выпустив всего девять автомобилей, бренд завоевал культовый статус среди довоенных автолюбителей. Очевидно, что вы редко увидите Сквайра в продаже, в обязательном порядке они неразрывно связаны как часть чьей-то коллекции. Gallery Aaldering очень взволнован и горд тем, что может представить самый последний из когда-либо построенных Squire.
Gallery Aaldering является ведущим европейским специалистом по классическим автомобилям с 1975 года! Всегда в наличии 400 классических и спортивных автомобилей, посетите сайт www.gallery-aaldering.com для получения актуального списка на складе (все предлагаемые автомобили доступны в нашем выставочном зале) и дополнительной информации. Мы находимся недалеко от границы с Германией, в 95 км от Дюссельдорфа и в 90 км от Амстердама. Так легко путешествовать на самолете, поезде, такси и машине. Возможна организация транспорта и доставки по всему миру. Нет пошлин / импортных расходов в пределах Европы. Покупаем, продаем и осуществляем консигнационные продажи (продажа от имени собственника). Мы можем организовать / предоставить регистрацию / документы для наших клиентов из Германии (H-Kennzeichen, TÜV, Fahrzeugbrief, Wertgutachten usw) и из Бенилюкса. Gallery Aaldering, Arnhemsestraat 47, 6971 AP Brummen, Нидерланды. Тел: 0031-575-564055. Качество, опыт и прозрачность - вот что нас отличает. Мы с нетерпением ждем возможности приветствовать вас в нашем выставочном зале.
Het is niet zomaar een jongeman, de in 1910 geboren Adrian Squire. Als hij op 16-jarige leeftijd school verlaat maakt hij al een handgeschreven boekwerk over de ‘1 1⁄2 Litre Squire’, een auto die volledig in zijn hoofd zit. Tien jaar later blijkt dat het eindproduct, vooral technisch, opvallend veel overeenkomsten vertoont met dag wat hij als tiener al op papier zet. Na een korte stage bij Bentley Motors en eveneens korte loopbaan bij MG begint hij in 1931 zijn eigen bedrijf Squire Motors. Vier jaar later kan Adrian vol trots The Squire Car presenteren, een elegant gelijnde sportwagen die als één van de meest charismatische van zijn tijd wordt gezien.
Tevens als een dure, want met een prijs van £ 1.220 is de Squire vergelijkbaar met auto’s van merken als Alfa Romeo en Bugatti. Waar de grote merken der aarde werken met eveneens grote ontwerpers, tekent Squire zelf de carrosserie om deze te laten bouwen bij Vanden Plas. Onder de motorkap een 110 pk sterke 1.496 cc liter viercilinder met supercharger van David Brown, waardoor de tweezitter een topsnelheid weet te behalen van 160 km/u. De wegligging en remmen worden eveneens geroemd, alles bij elkaar staat er een auto die nog beter is van de som der delen.
De prijs is eigenlijk het enige dat betere verkopen in de weg zit. De eerste klant van Squire, Hon Sherman Stonor koopt een Squire om deze al snel te laten voorzien van een nieuwe body van Markham of Reading. Lichter en eenvoudiger. Squire volgt het voorbeeld en de lichtgewicht Squire is geboren. Naast minder kilo’s is ook de prijs vriendelijker, voor £ 995 mag u langskomen om het koopcontract te tekenen. Vijf auto’s met korte wielbasis worden er gebouwd, naast nog twee stuks met een lange wielbasis. Een van die twee auto’s gaat naar Val Zethrin. In 1936 gebeurt het onoverkomelijke: Squire Motors sluit de deuren. Er zijn nog twee rollende chassis’ en onderdelen die worden verkocht aan Zethrin. Zethrin bouwt de twee auto’s in de jaren die volgen af, waarvan de auto die bekend is als ‘Z100’ de allerlaatste is. De auto die u hier ziet dus.
Met de oorlog die voor veel vertraging zorgt, krijgt de ‘Z100’ pas in 1947 een toelating voor de openbare weg. Waar Zethrin meer dan genoeg onderdelen heeft om de Squire af te bouwen zoals Adrian dat bedoeld had is er één onderdeel dat niet aanwezig is: de supercharger. Om dit op te lossen monteert Zethrin een Wade blower. Aanvankelijk wordt de Squire voorzien van een open tweezitter body maar terugk- ijkend vindt Zethrin de body te zwaar en niet helemaal naar zijn smaak. De body verdwijnt en Zethrin begin aan een nieuwe koets met een stalen frame in plaats van de houten basis. Als het frame klaar is staakt het project en de auto ‘de hoek in’. Daarbij moet u niet de indruk hebben dat het om een versleten of intensief gebruikte auto gaat, op het moment dat de carrosserie wordt gedemonteerd heeft de Squire ongeveer 500 mijl (800 kilometer) gereden.
Het is 1976 als de auto wordt verkocht aan de Nederlandse eigenaar die er bij een zeer bekende en bekwame carrosseriespecialist een nieuwe carrosserie voor laat maken. Identiek aan de originele Vanden Plas exemplaren die halverwege de jaren ‘30 werden gebouwd. Een uitzonderlijk stuk Britse autogeschiedenis dat vervolgens alleen nog van vader op zoon is overgegaan en nu bij ons in de collectie te vinden is.
De ‘Z100’ verkeert in een werkelijke prachtige staat. Klaar voor ieder concours dat u kunt verzinnen. Het unieke karakter van de auto maakt het tot een zeer gewild verzamelobject maar juist ook het rijden met de auto is een grote traktatie. Niet voor niet schreef het Engelse magazine Motor Sport in 1936: “Even the straightest roads are nog without their fast bends… but on the Squire one can take them quite happily at 75. Even when we deliberatley took sharp corners at what seemed to be an excessive speed the car declined to slide or show any signs of instability…”
De Squire rijdt dan ook geweldig. De snelle 1,5 liter viercilinder is gekoppeld aan een Wilson versnellingsbak met pre-selector met vier versnellingen. Een ontwerp dat ook in raceauto’s uit die tijd was te vinden, zoals de ERA’s en de Silberpfeilen van Mercedes-Benz. Ook de remmen werden door pers en eigenaren de hemel in geprezen. Squire ontwierp ze zelf en liet de trommels produceren bij Lockheed. Het ingenieuze ontwerp zorgde ervoor dat de Squire slechts 10 meter afstand nodig had om van 50 km/u tot stilstand te komen. De meeste concurrentie kwam niet eens in de buurt.
Voor Adrian Squire duurt het avontuur slechts een paar jaar. Als Squire Motors in 1936 stopt te bestaan werkt hij kort voor Lagonda, alvorens hij vertrekt naar The Bristol Aeroplane Company. In 1940 overlijdt Squire tijdens een luchtaanval als de schuilplaats waarin hij schuilt wordt geraakt.
De slechts negen gebouwde auto’s hebben een iconische status onder liefhebbers van prewar-auto’s. Slechts zelden wordt er een Squire aangeboden, de auto’s zijn eigenlijk zonder uitzondering te vinden in musea of collecties van eigenaren die er geen afstand van willen doen. Gallery Aaldering is dan ook trots en verheugd deze allerlaatste Squire te kunnen aanbieden.
Es ist nicht irgendein junger Mann, Adrian Squire, Jahrgang 1910. Als er mit 16 Jahren die Schule verlässt, schreibt er bereits ein handgeschriebenes Buch über den „1 1⁄2 Liter Squire“, ein Auto, das ganz in seinem Kopf steckt. Zehn Jahre später zeigt sich, dass das Endprodukt, besonders technisch, auffallende Ähnlichkeiten mit dem aufweist, was er bereits als Teenager auf Papier niedergeschrieben hat. Nach einem kurzen Praktikum bei Bentley Motors und einer kurzen Karriere bei MG gründete er 1931 seine eigene Firma Squire Motors. Vier Jahre später kann Adrian stolz The Squire Car präsentieren, einen elegant designten Sportwagen, der als einer der charismatischsten seiner Zeit gilt.
Es ist auch ein teures Auto, denn mit 1.220 £ ist der Squire vergleichbar mit Autos von Marken wie Alfa Romeo und Bugatti. Wo die großen Marken der Welt mit ebenfalls großen Designern zusammenarbeiten, zeichnet Squire die Karosserie selbst um sie bei Vanden Plas bauen zu lassen. Unter der Haube steckt ein 110 PS starker 1.496-cm³ Vierzylinder mit Kompressor von David Brown, der den Zweisitzer auf eine Höchstgeschwindigkeit von 160 km/h bringt. Auch
das Handling und die Bremsen werden gelobt, insgesamt ergibt sich ein Auto, das aus der Summe seiner Teile noch besser wird.
Der Preis ist wirklich das einzige, was einen besseren Verkauf verhindert. Squires erster Kunde, Hon Sherman Stonor, kauft einen Squire um ihn schnell danach mit einer neuen Markham of Reading-Karosserie versehen zu lassen. Leichter und einfacher. Squire zieht nach und der leichte Squire ist geboren. Neben weniger Kilo ist auch der Preis freundlicher, für 995 £ kann man vorbeikommen um den Kaufvertrag zu unterschreiben. Es werden fünf Wagen mit kurzem Radstand und zwei weitere mit langem Radstand gebaut. Eines dieser beiden Autos geht an Val Zethrin. 1936 passiert das Unvermeidbare: Squire Motors schließt seine Pforten. Es gibt zwei weitere rollende Fahrgestelle und Teile, die an Zethrin verkauft werden sollen. Zethrin baut in den folgenden Jahren die beiden Autos, von denen das als „Z100“ bekannte Auto das allerletzte ist und es ist das Auto, das Sie hier sehen.
Da der Krieg für viele Verzögerungen sorgte, erhielt der „Z100“ erst 1947 die Straßenzulassung. Wo Zethrin mehr als genug Teile hat um den Squire so fertigzustellen, wie Adrian es beabsichtigt hat, gibt es ein Teil, das nicht vorhanden ist: der Kompressor. Um dies zu lösen, montiert Zethrin ein Wade-Gebläse. Zunächst ist der Squire mit einer offenen Zweisitzer-Karosserie ausgestattet, doch im Nachhinein findet Zethrin die Karosserie zu schwer und nicht ganz nach seinem Geschmack. Die Karosserie wird abmontiert und Zethrin lässt eine neue Karosserie mit einem Stahlrahmen anstelle des Holzsockels bauen. Wenn der Rahmen fertig ist, wird das Projekt nicht weitergeführt und das Auto wird „in der Ecke“ abgestellt. Sie sollten nicht den Eindruck haben, dass es sich um ein abgenutztes oder stark gebrauchtes Auto handelt, der Squire wird zum Zeitpunkt der Demontage der Karosserie ungefähr 500 Meilen (800 Kilometer) gefahren sein.
Es ist 1976 als das Auto an den holländischen Besitzer verkauft wird. Der Neubesitzer hat sich von einem sehr bekannten und erfahrenen Karosseriespezialisten eine neue Karosserie anfertigen lassen. Identisch mit den ursprünglichen Vanden Plas Exemplaren, die Mitte der 1930er Jahre gebaut wurden. Ein außergewöhnliches Stück britischer Automobilgeschichte, das später nur vom Vater an den Sohn weitergegeben wurde und nun in unserer Sammlung zu finden ist. Der ‘Z100’ befindet sich in einem wirklich schönen Zustand. Bereit für jeden Wettbewerb, den Sie sich vorstellen können. Der einzigartige Charakter des Autos macht es zu einem begehrten Sammlerstück, aber auch das Autofahren ist ein wahres Erlebnis. Nicht umsonst schrieb das englische Magazin Motor Sport 1936: „Auch die geradesten Straßen sind nicht ohne schnellen Kurven … aber auf dem Squire kann man sie mit 75 problemlos nehmen. Auch wenn wir absichtlich scharfe Kurven nahmen, was mit zu hohen Geschwindigkeit schien, wollte das Auto nicht rutschen oder Anzeichen von Instabilität zeigen…“
Der Squire fährt sich dann auch super. Der schnelle 1.5 Liter Vierzylinder ist mit einem Wilson-Viergang-Vorwahlgetriebe gekoppelt. Ein Design, das sich auch in damaligen Rennwagen wie den ERAs und den Silberpfeilen von Mercedes-Benz wiederfindet. Die Bremsen wurden auch von der Presse und den Besitzern gelobt. Squire entwarf sie selbst und ließ die Trommeln bei Lockheed produzieren. Das ausgeklügelte Design führte dazu, dass der Squire aus 50 km/h nur 10 Meter brauchte um zum Stehen zu kommen. Die meisten der Konkurrenz kamen nicht einmal in die Nähe.
Für Adrian Squire dauert das Abenteuer nur wenige Jahre. Als Squire Motors 1936 aufhörte zu existieren, arbeitete er kurz für Lagonda, bevor er zur Bristol Airplane Company wechselte. 1940 stirbt Squire bei einem Luftangriff, als der Bunker, in dem er sich versteckt hält, getroffen wird.
Die nur neun gebauten Autos haben unter Liebhabern von Vorkriegsautos einen Kultstatus. Nur selten wird ein Squire angeboten, die Autos finden sich ausnahmslos in Museen oder Sammlungen von Besitzern, die sich nicht davon trennen wollen. Gallery Aaldering ist daher stolz und erfreut, diesen allerletzten Squire anbieten zu können.
Die Gallery Aaldering in den Niederlanden existiert seit 1975 und ist Marktführer in Europa im Bereich von klassischen Fahrzeugen. Es sind immer 400 klassische Fahrzeuge und Sportwagen auf Vorrat. Bitte besuchen Sie unsere Website www.gallery-aaldering.com für den aktuellen Vorrat und weitere Informationen. Alle gezeigte Fahrzeuge sind zu besichtingen in unseren Ausstellungsräumen. Wir haben unseren Sitz unweit der deutschen Grenze, 95 Km Entfernung von Düsseldorf und 90 Km Entfernung von Amsterdam, gut erreichbar mit dem Zug, Auto, Taxi und Flugzeug. Transport und Versand weltweit kann versorgt werden, innerhalb von Europa fallen keine Importsteuern oder Zollkosten an. Unsere Kerntätigkeiten sind Ankauf, Verkauf und Konsignationverkauf. (im Auftrag vom Kunde) Wir versorgen alle Zulassungsunterlagen (H-Kennzeichen, Fahrzeugbrief, Wertgutachten usw.) für unsere deutsche- und Beneluxkunden. Bei uns können Sie auch leasen oder finanzieren! Unser Leasingpartner bietet maßgeschneiderte Lösungen für private und gewerbliche Kunden. Gallery Aaldering, Arnhemsestraat 47, 6971 AP Brummen in den Niederlanden. T. 0031-575-564055 Qualität, Erfahrung und Transparenz sind unsere besondere Merkmale! Wir freuen und auf Ihren Besuch.
